German Hound ırkının Roma İmparatorluğu döneminden bu yana varlığını devam ettirdiği bilinmektedir. Avcılık süreçlerinde başarısı ile Romalıların dikkatini çeken bu ırkın özellikle dikkat çeken koku takip etme yeteneğinin vazgeçilmez bir öneme sahip olduğu bilinmektedir. 1848 yılında yaşanan gelişmeler ile avlanma alanlarında büyük kısıtlamalar meydana gelmesi ile ırkın yaygınlığı azalmaya başlamıştır.
Gończy Polski ırkının genetik haritasında St. Hubert av köpeklerinin çok büyük bir öneme sahip olduğu bilinmektedir. İyi koku alma yeteneği ve oldukça yüksek efor sarf etme kabiliyeti ile Fransa ve İtalya’da bulunan v köpeklerinden bir adım ön plana çıktığı bilinmektedir. Ateşli silahların kullanımı sürecinde de sisteme adaptasyonunu sağlamıştır.
Dunker ırkının en bilinen özelliği Norveç’in zorlu hava koşullarına onlarca yıldır kusursuz bir biçimde göğüs gerebiliyor olmasıdır. Bu hava koşullarına uyum sağlarken aynı zamanda üstlendiği görevi de kolaylıkla icra etmektedir. Dayanıklılık bakımından özel kriterlere sahip bir köpek ortaya koymak isteyen Wilhelm Conrad Dunker tarafından geliştirilmiştir.
Anglo-Français De Petite Vénerie ırkının tarihi 1500lere kadar dayanmaktadır. Özellikle İngiltere ve Fransa’da yer alan aristokrat aileler tarafından av sürecinde kullanılan en yaygın hayvanlar arasında kendini göstermektedir. Aktif avcılık dürtüleri ile yüzyıllardan bu yana insanlar ile yan yana iş birliği yapmaya devam etmektedir. Gen çaprazlamalarına şuan için devam edilmemektedir.
