German Spaniel ırkının özellikle 1700lerde yaygın olarak görülen av köpeklerinin soyundan geldikleri ortaya koyulmaktadır. Bu ırkın Deutscher Wachtelhund olarak da bilindiği ve avın takip edilmesine dair sergilemiş oldukları performansın çok ön planda olduğu anlaşılmaktadır. Özellikle 1800lerin ortasında yaşanan isyanların sonrasında köylülerin de avlanmaya izni olmuş ve bu ırkın yaygınlığı da büyük ölçüde artmıştır.
Bavyera Dağ Tazısı ilk olarak avın tespit edilmesinde ana karakterlerden biri olarak kullanılmıştır. Bayerischer Gebirgsschweisshund ile bir akrabalığı olduğu düşünülmektedir. Bilhassa 1800lerde yaşanan gelişmeler ile ve ateşli silahların yaygınlaşması ile isabetli atışın sonrasında avın tespitine yardımcı olacak bir ırka ihtiyaç duyuldu. Irkın koku almasının ve konsantrasyon yeteneğinin ön planda olması dikkat çekici bir popülerliği de beraberinde getirdi.
Dobermann duyulan ihtiyaç üzerine Almanya’da özel olarak üretilmiş olan ve döneminde oldukça dikkat çekici bir popülariteye sahip olan ırklar arasındadır. Bu ırkın gelişim aşamasında Alman Çoban Köpeği ırkının büyük etkisi olduğu düşünülmektedir. Genetik standart belirleme çalışmalarının sonrasında 1900lerde kulüpler tarafından kabul edilmeye başlamıştır.
